دبیرستان نمونه دولتی شایسته کلاس 7/1

اربعین یعنی...... 

اربعين يعني يگانه‌شدن با كربلا، و بيگانه‌شدن از هر آنچه كربلاستيز و كربلا گريز است.

 چهلمين روز شهادت الگوي حريت براي تمام بشريت، تسليت و تعزيت

اربعين يعني وقتي زنگ كاروان عشق بر مي‌خيزد، برخيزي، بهانه نشناسي و با حسين تا حسين سفر كني. عاشقانه از كربلا بگذري تا عاشقانه كربلا در تو بگذرد.

 چهل، عدد “کمال” است. و انسان، كمال خويش را از سرچشمه‌های جوشان و زلال عاشورا تا اربعين يافته است.

دیده خونبار دارد آسمان کربلا
هست تا در انتظار کاروان کربلا
روز و شب در انتظار مقدمِ آلِ علی ست
تشنه کامی ها به دشتِ بیکران کربلا

مختصری از زندگانی حضرت زینب (س)

ضریح حضرت زینب

حضرت زینب (س)، دختر امیرالمومنین (ع) و حضرت زهرا (س) که در سال پنجم یا ششم هجری در مدینه متولد شد.

وی همسر عبدالله بن جعفر بود و در واقعه کربلا با دو فرزندش در کنار برادرش امام حسین (ع) حضور داشت.

فرزندانش در این جنگ به شهادت رسیدند. با پایان یافتن جنگ، وی و دیگر بازماندگان کاروان امام (ع) به اسارت درآمدند و به کوفه‌ و از آنجا به شام برده شدند

. خطبه‌های او در کوفه و شام (در مجلس یزید)، معروف است.

وی در سال ۶۲ قمری درگذشت.

اربعین چیست؟

عتبار اربعین امام حسین (ع‌) از قدیم الایام میان شیعیان و در تقویم تاریخی‌ وفاداران به امام حسین (ع‌) شناخته شده بوده است‌.

کتاب مصباح المتهجد شیخ طوسی که حاصل گزینش دقیق و

انتخاب معقول شیخ طوسی از روایات‌ فراوان در باره تقویم مورد نظر شیعه در باره ایام سوگ و شادی و دعا و روزه وعبادت است‌، ذیل ماه «صفر» می‌نویسد:

نخستین روز این ماه(ماه صفر) (از سال 121)،روز کشته شدن زید بن علی بن الحسین است‌.

روز سوم این ماه(صفر) از سال 64روزی است که مسلم بن عقبه پرده کعبه را آتش زد و

به دیوارهای آن سنگ‌پرتاب نمود در حالی که به نمایندگی از یزید با عبدالله بن زبیر در نبرد بود.

بقیه مطلب را در ادامه مطلب مشاهده نمایید...

شرح حال من سراسر گفتنی است                  درد دل هایم همه بشنفتنی

می شود گسترده امشب خان من                 ای پدر گردیده ای مهمان من 

اولین کلمه‏ای که به زبان امام حسین جاری شد

از امام باقر علیه‏السلام روایت می‏کنند که در دوره کودکی امام حسین علیه ‏السلام

کمی دیر زبان به سخن گفتن گشود و این امر این نگرانی

را به وجود آورده بود که مبادا او از نعمت حرف زدن محروم باشد؛

تا این‏که روزی به همراه پیامبراکرم صلی‏ الله‏ علیه‏ و‏آله ‏و سلم به مسجد آمد و

در نماز جماعت آن حضرت شرکت کرد. وقتی پیامبر اکرم صلی‏الله‏ علیه‏ و‏آله‏ وسلم

شروع به نماز کردند و تکبیر نماز را گفتند

، حضرت حسین علیه ‏السلام نیز تکبیر گفتند

. این اوّلین سخنی بود که از زمان تولد از زبان آن‏حضرت شنیده شد. بدین ترتیب

اوّلین کلمه‏ای که امام حسین علیه‏السلام بر زبان راندند لفظ مبارک «الله اکبر» بود

ای تشنه لبی که اب شرمنده ی توست

تا صبح جزا سحاب شرمنده ی توست

در اوج عطش گذشتی از اب فرات

والله که انتخاب شرمنده ی توست

از موارد این تناقض آشکار در قول و عمل مردم کوفه این بود که پس از شهادت امام حسین(علیه السلام) وقتی به خیمه‏های امام حمله‏ ور شده و غارت کردند، یکی از اهل کوفه به فاطمه (دختر امام حسین) هجوم برده، گوشواره‏اش را از گوش او وحشیانه کشید، به گونه‏ای که گوش او را پاره کرد. فاطمه دید که آن مرد کوفی به شدت گریه می‏کند، پرسید چرا گریه می‏کنی؟

گفت چگونه نگریم در حالی که مشغول غارت دختر رسول الله می‏باشم؟

فاطمه گفت: خوب پس مرا رها کن، پاسخ داد بیم آن را دارم که اگر من نبرم دیگری ببرد!!

همان‏ها بودند که از عبدالله بن عمر درباره حکم خون پشه سؤال کردند که اگر بر لباس بود پاک یا نجس است، در پاسخ آنان گفت: ببینید از من درباره خون پشه می‏پرسید، در حالی که فرزند پیامبر خدا را کشتند در حالی که درباره او و برادرش شنیدم که پیامبر می‏فرمود: «هما ریحانتان من الدنیا».

عجیب این جا است: آنان که خون عزیزترین انسان‏های روی کره زمین را بی‏باکانه می‏ریزند چگونه از خون پشه که بر بدن یا لباس اصابت کرده می‏پرسند

سـلام مــا بــه تــو و قــبــر بــاصفات حسين

فــداي تـو هـمـه خـلـق جهان ز پير و جوان

تـويــي مــروج احــكـــام ديــــن پــيــغــمـبـر

چـه حـكـمـتـي است به ايثار و جانفشاني تو

چه كرده اي تو به درگاه حق كه خلق جهان

ز داغ مـاتــم جـانـسـوزت اي عــزيــز خـــدا

ســلام مــا بــه تــن چــاك چــاك بـي كـفنت

ســلام مــا بــه تــو و شـيـرخواره اصغر تو

سـلام مــا بــه سـر انـورت كـه شـد بـر نـي

زهـــي بــه هــمـت مـردانــگــي و ايــثــارت

ز راه لـطــف نـظـر كـن بـه حال خسـته دلان

تا کرب و بلا هست زمین را عشق است..

آه..دل همواره غمگین را عشق است..

هرچند که هیچ است همه ارزش ما..

مجنون حسینیم..همین را عشق است..

(لبیک یا حسین علیهم السلام)

رمز قرآن از حسین آموختیم..

ز  آتشش ما شعله ها افروختیم..

ای صبا ای پیک دور افتادگان..

اشک مارا بر مزار او رسان...

(السلام علیک یا ابا عبدالله)

یا ابوالفضل العباس :

آموختیم از تو وفاداری را..

خون تو نوشت معنی یاری را..

ای کاش که کربلامی آموخت..

آن روز  ز چشمت آبرو داری را..

منزلگه عشاق دل آگاه حسین است..

بیراهه نرو ساده ترین راه حسین است..

از مردم گمراه جهان راه مجویید..

نزدیکترین راه به الله حسین است..

(لبیک یا حسین علیهم السلام)

فدای چشم مستت یا ابوالفضل..

نگاه میپرستت یا ابوالفضل..

بده یک جرعه ی ناب از می عشق..

به قربان دو دستت یا ابوالفضل..!

فقیر روی حسینم که قبله ام عشق است...

گدای کوی حسینم که قبله ام عشق است...

به لطف دوست منم از تبار احبابش...

محب کوی حسینم که قبله ام عشق است..!!

(السلام علیک یا اباعبدالله الحسین)

هر کجا می نگرم جسم تو را می بینم

صد علی اکبر دیگر به خدا می بینم

قول دادی که مرا مثل عصایم باشی

حال بر بر روی زمین چند عصا می بینم

تا که گفتی علی ام سنگ به سمتت آمد

مثل مادر روی پهلو تو پا می بینم

تو نبی بودی و اکنون به روی لب تو

مانده ام جای رد نعل چرا می بینم!!!

خواهرم آمده از خیمه که من جان ندهم

عمه ات را تو ببین بین که ها افتاده

(به نام خداوند بصیر)

زندگینامه حضرت ابُوالفضل (ع)

عباس فرزند علی و اُم البنین در روز چهارم ماه شعبان سال 26

هجری قمری در مدینه چشم به جهان گشود...

ادامه مطلب...

انگار برای ح-س-ی-ن-ی شدن ما...

راهی به جز بی حسین شدن زینب نبود...

لبیک یا حسین (ع)